Savante

وقتی سوانت رو می آورد به شعر خواندن بی وقفه، یعنی حال و هوای دلش طوفانی است، با رگبار های پراکنده.

این هم یک شعر که شاعرش "زن" است!

از تو رسیده ام به خدا، از خدا به تو
تنها مگر خدا برساند مرا به تو

افتاده ام به دام بلایی به نام عشق.
ختم به خیر می‌شود این ماجرا به تو

ما زن ها.

ما زن ها شعری نگفته ایم

دلمان را روی کاغذ نیاورده ایم

نه بخاطر اینکه هیچوقت مجنون نبوده باشیم

نه بخاطر اینکه هیچوقت عاشق نشده باشیم

و نه حتی بخاطر ظلم تاریخی "بیسوادی".

نه اینها همه توهمات است

زن ها هم عاشق شده اند و